Özgecan Cinayeti Üzerine Bir Başka Mağdur

Geçtiğimiz günlerde Tarsus ‘ ta meydana gelen olay, birçoğumuzu derinden etkiledi, travmatik anıları yeniden canlandırdı. Kimimiz küfürler ederek şiddeti dilimizle körükledik, kimimiz ise idam savunuculuğuna giriştik, ender sesler ise cezanın sağlıklı bir yöntem olmadığını, kişisel hak ve bir arada yaşama kültürü üzerine yarım kalan cümleler ile konuya yaklaştı. Hangisinin doğru, işlevsel olduğunu tartışmaktan öte projeksiyon sürekli mağdur ve ailesi üzerinde idi.

Ancak henüz dillendirilmemiş bambaşka bir kör karanlık nokta var. Medyadan da öğrendiğimiz kadarı ile sanığın da en az mağdur kadar masum bir eşi ve henüz iki (kimi kaynaklara göre dört) yaşında bir kız çocuğu var. En az mağdur kadar masum, en az mağdur ailesi kadar travmatize olduklarını düşünüyorum.

Bu açıdan bakıldığında, sanığın arkasında bıraktığı bu eş ve çocuğun da linç kültüründen nasibini alabileceği yönünde oldukça karamsarım. Sosyal politikalar ve çocuk savunuculuğunun bir gereği olarak ASPB ve konu ile ilgili savcının acilen bu durum hakkında çocuk ve eş yararına dönük koruyucu tedbirleri alması gerekmekte, psikososyal destek mekanizması sürece dahil edilmelidir.

Bu konu hakkındaki diğer bir yazım ise Suphi’ nin Psikolojisi: Cinayeti Neden İşledi?.

Bir önceki yazımız olan Meslek Danışmanlığı II başlıklı makalemizde darıca, gebze ve kariyer danışmanlığı hakkında bilgiler verilmektedir.