Topluluk Size Nereden Bakar

4. yılını geride bırakan bir topluluğum ben. İlkelerimi oluşturalı çok oldu, kurallarımı da belirledim. Zaman aktıkça kişiliğim de kararlılaşmakta. Geride bıraktığım dört yıl olgunlaştırdı beni, başarabildiğimi gördükçe, daha fazlası için beklentilerim arttı. Ve biliyorum ki ancak başaracaklarımla ayakta kalabileceğim.
Mat bir yapım yok benim, birlikte olduklarımla gülüyor, eğleniyor aynı zamanda da öğreniyorum. Zaman zaman gezilere çıkıyor, dinleniyor; zaman zaman da uzun süren buluşmalar düzenliyorum. Ben olgunlaştıkça öğreniyor, öğrendiklerimi daha fazla kişiye ulaştırabiliyorum… Birçok şeyi bir arada yaşıyor, yaşatıyorum…
Kolay arkadaş ediniyor, çevremdekilere çabuk uyum sağlıyorum. Eğlenceli olduğum kadar da öğreticiyimdir. Ancak tüm bunları, sizinle birlikteyken yaşatırım, önemsenmek istediğinden olsa gerek!
Güzel anılarım da var, olmayanlar da… Beş kişiyi bir araya getiremediğim zamanlar olduysa, 650 kişiyi de üç gün boyunca en iyi şekilde misafir etmesini de bildim…
Dar görüşlü değilim! İnsana, düşüncesine önem veren, onu sorgulayan ve kendisini geliştirme çabası içinde bir yapım var, kurallarımdan ve ilkelerimden taviz vermedikçe… Belki de en önemli özelliğim, kendimi ancak siz yanımdayken size yaşatma fırsatı vermem…
Benimsemiyorum “Bu topluluk bana ne katar? düşüncesi ile bana yaklaşanları!” Samimi bulmuyorum sanırım… “Ben ne katabilirim, biz ne yapabiliriz, ne öğrenebiliriz? Bu benim için çok daha anlamlı.
Kendisine katılacak olanları düşünerek ilerleyen, kendisi ile “şimdi” yürüyenleri de mezun ettiklerinin geride bıraktıkları ile besleyen canlı bir topluluğum ben…
Nerde ne yapacağını bilen, gelişmeye ve geliştirmeye açık olan bir Ankara PDR’ yim ben…

Gerek Emine gerekse Neşe bundan önceki sayılarda Ankara PDR ‘ yi dile getirdiler. Bunların üstüne aynı şeyleri tekrarlama kaygısına düşmeden ben de yazabildiğim kadarı ile dile getirmek istedim bendeki Ankara PDR ‘ yi.

Henüz 2. sınıftayken Gazi’ nin (Aydeniz, 2006 Mezunu) kağıt üstünde varolan PDR Topluluğu’ nu canlandırma girişimi ile başladı Ankara PDR ile tanışmam. Toplantıya gittiğimde ne olduğunu anlamaya çalışan gözlerle bakıyordum, derken kendimi içinde buluverdim, vazgeçilmez olmuş şekilde. Düzenlenen etkinlikler, yapılan söyleşiler, gidilen geziler ve birlikte geçirilen zamanın kalitesiydi Ankara PDR’ nin bendeki anlamını sürekli kılan.

Ankara PDR, Ankara Üniversiteli Psikolojik Danışman adayları için bulunmaz bir fırsat. Birçok şey öğretiyor öğrencisine; sorumluluk almayı, takım olmayı… verdiğini değer ile danışman adaylarının özgüvenin, kendisine ve mesleğine saygının artmasına neden oluyor, meslek yaşamı öncesinde tecrübe kazandırıyor. Bunları kendimden de yola çıkarak alanda bulunan bir danışman olarak çok net bir şekilde söyleyebilirim.

Ankara PDR, bir öğrenci topluluğu olmasının yanı sıra, Ankara’ da PDR Eğitimi almanın olanaklarını da sunmakta. Toplulukta görev aldıysanız, mezun olduğunuzda yanınıza aldığınız en önemli tecrübelerden birisi de bu olacak.

Ankara PDR’ yi bugüne taşıyan birçok neden var, bunlarda birisi de bölüm akademisyenlerimizin desteği. Kritik zamanlarda verdikleri destekle, ürettikleri çözümlerle, Ankara PDR’ nin bulunduğu noktada büyük pay sahibi, başta Prof. Dr. Selahiddin ÖGÜLMÜŞ, Prof. Dr. Binnur YEŞİLYAPRAK ve Topluluk Akademik Danışmanımız Ar. Gör. Şirin YATKIN olmak üzere emeği geçen tüm bölüm akademisyenlerimize, topluluktan bir şeyler öğrenmiş bir Ankara PDR’ li olarak teşekkür ederim.

Psk.Dan. Ercan TEKİN
Ankara PDR 2006-2007 Dönem Başkanı

Bir önceki yazımız olan Bir Mesleğe Kıyılıyor başlıklı makalemizde öğretmen dünyası, pdr mesleği zorlukları ve rehber öğretmen sorunsalı hakkında bilgiler verilmektedir.