Deneyimsel Oyun Terapisi

Çocuklar, travma deneyimlerinin üzerlerinde yarattığı etkileri bir çok farklı yolla ifade ederler (Pynoos,1996). Çocuklar travmatik olaylara karşı öfke patlamaları, aşırı uyarılma, ve aşırı tetikte olma gibi gerileyici tepkiler verebilirler. Bu tepkiler onların kontrolü dışında gelişir ve dolaylı ya da dolaysız olarak ifade edilebilirler. Deneyimsel oyun terapisi yöntemleri çocukların travmatik olaylara dair kişisel deneyimlerini ifade etmelerini sağlar (Norton, 2007) oyun terapisi, çocukların canlandırma ve drama yöntemleri aracılığıyla travmatik deneyimlerini yeniden yapılandırmalarını sağlar. Oyun, yeniden canlandırma ve drama yöntemleri ararcılığıyla tekrarlandıkça, çocuklar maruz kaldığı travmanın kendi işlevsellikleri üzerinde yarattığı etkileri ve çektikleri acıyı daha kolay aktarabilir hale gelirler. Çocukların travmatik deneyimlerini açığa vurmaya ihtiyaçları vardır bu ihtiyaç, oyun terapisinde onları anlayana, geliştiren ve destekleyen eğitimli bir profesyonel eşliğinde, rollerin ve oyuncakların sembolik kullanımlarıyla karşılanır (PTI, 2002 & APT, 1992).

Deneyimsel oyun terapisi çerçevesinde oyuncak hiçbir zaman sadece oyuncak değildir ve rol hiçbir zaman sadece rol değildir. Oyuncak ve rol, o çocuğun kendi deneyimine verdiği anlamı ifade etmek için kullandığı bir araçtır. Çocukların bir çoğunun dil gelişimi tamamlandığından, derin ve içlerine işleyen durumları sembollerle ifade etme konusunda daha yetkilidirler. Direk sözel ifadeler çocuğu hassaslaştırır, yoğun bir kaygı ya da kendilerini anlatmaya çalışırken oluşan bir takım korkuları maruz bırakır.

Oyun terapisinin güvenli ortamında çocuk olumlu ve olumsuz durumları bir arada yaşayarak Öğrenir. Aynı zamanda duygu ve bir işleri de yaşantısal olarak gelişmiş olur. Gerçek hayatta kontrol edilemeyen durumların oyun terapisinde sembolik yansımalarla birlikte kontrollü olarak yaşanıyor olması oyun terapisinin çok önemli bir fonksiyonudur.

Oyun terapisinde ailenin katkısı önemlidir aileyle terapist arasında görüşmeler düzenli bir şekilde devam eder. Terapist uygun görürse kimi zaman aileyi de oyuna davet eder. Ayrıca terapist aileye çocuklarının iyileşme sürecine katkıda bulunacak ve terapi dışındaki ortamlarda uygulayabilecekleri önerilerde bulunur. Ebeveyn bilgilendirme görüşmeleri ise çocuğun güven duygusunu zedelememek için mutlaka çocuk yokken yapılır.

Oyun terapisi ile çalışılmayacak neredeyse hiçbir konu yoktur. Bu nedenle deriz ki : “Çocuğun dili oyuncak, terapisi oyundur.”

Bir önceki yazımız olan Bireysel Psikolojik Danışma başlıklı makalemizde bireysel danışmanlık, depresyon ve gebze psikolog hakkında bilgiler verilmektedir.